W Madabie poznajemy sympatyczną parę z Wałbrzycha. Ania i Łukasz mają do dyspozycji auto. Następnego dnia wybierają się na wycieczkę po okolicznych zabytkach. Dołączamy to sympatycznej pary. Będziemy partycypować w kosztach paliwa. Bardzo ciekawy plan jednodniowej wycieczki opracował Łukasz. Realizację planu zaczynamy następnego dnia o poranku:
- Qasr al-Kharana – z nazwy jest to zamek, jednak pełnił funkcję miejsca spotkań elit Beduinów z przedstawicielami władców Damaszku. Budowla powstała w 710 r. i była położona z dala od szlaków handlowych. Brak dostępu do źródeł wody świadczy o jej przeznaczeniu jako miejsca spotkań.
- Qusayr Amra – wybudowana w VIII wieku. Dziś możemy oglądać piękne freski, które zachowały się w dawnej łaźni. Ogromne wrażenie zrobił na mnie system dostarczania i ogrzewania wody w tureckiej łaźni.
- Qasr Azraq – powstał w IV wieku. Popularność zawdzięcza słynnemu angielskiemu żołdakowi, znanemu jako Lawrence z Arabii. Lawrence ku korzyściom i chwale korony brytyjskiej zbuntował Beduinów przeciw Turkom. W zamku spędził kilka miesięcy w 1917-18 roku.
- Umm ar-Rasas – ruiny miasteczka, w którym stacjonował rzymski garnizon. Z okresu bizantyjskiego wspaniale zachowały się przepiękne mozaiki z VIII wieku. Kopie mozaik można obejrzeć w Madabie w Church of the Beheading of John the Baptist. Poza mozaikami można zwiedzić stanowisko archeologiczne. Uwaga przyciąga majestatyczna wieża w pobliżu wykopalisk. Stanowiła integralną część klasztoru w czasach bizantyjskich. W wieży mieszkał powszechnie szanowany mnich.
Do zamków nie kursuje transport publiczny. Można je zobaczyć wynajmując auto lub taksówkę.
Powyższe i inne 'pustynne’ atrakcje szczegółowo opisali państwo Wapniacy. Link do postu: https://www.wapniakiwdrodze.pl/jordania/zamki-pustynne-w-jordanii/
W czasie zwiedzania Umm ar-Rasas zachmurzyło się. Chmury są na tyle gęste, że zrobiło się ciemną. W naszą stronę biegnie pracownik muzeum i z przerażeniem krzyczy:
- Muzeum zamknięte. Zbliża się burza. Uważajcie na Flash Floods.
Przyznam, że początkowo byłem zdziwiony paniką Jordańczyka. Później okazało się, że była w pełni uzasadniona. Flash floods, które były efektem burzy, odcięły Madaba na kilka godzin od świata. Ze wzgórza widziałem niszczycielską siłę powodzi. Woda niosła błoto i kamienie. Możecie również to zobaczyć na krótkim filmie:
Droga powrotna, która w normalnych warunkach nie powinna trwać dłużej niż 40 minut, zajęła ok. 5 godzin. Kilka godzin czekaliśmy na stacji benzynowej na usunięcie kamieni i błota z dróg dojazdowych do Madaba. Ania jest znakomitym kierowcą, który bezpiecznie dowiózł nas do hotelu w Madaba ok 21.00.
Błoto, kamienie i woda pędzące z wielką prędkością pozbawiły życia kilku osób w okolicach Madaba.
Dodaj komentarz