Pożyteczne Rady dla Podróżujących po Chinach
Wymiana pieniędzy. Na chińskich lotniskach kursy walut są niekorzystne, więc najlepiej wymienić tylko niewielką kwotę (50–100 USD), która wystarczy na dotarcie do hostelu i drobne wydatki. Najlepsze kursy oferują banki, gdzie wymiana wymaga okazania paszportu. Procedura jest skrupulatna – dane są wprowadzane do systemu, a klient otrzymuje imienne potwierdzenie. Bez problemu wymienimy dolary amerykańskie i euro, natomiast złotówki są bezużyteczne w Chinach.
Bankomaty i płatności. W Chinach najlepiej posługiwać się gotówką, choć w większych sklepach akceptowane są karty płatnicze. Bankomaty są powszechne, ale nie zawsze obsługują zagraniczne karty.
Zakupy i czystość. Chodniki i ulice w chińskich miastach są wręcz sterylnie czyste. Co kilkadziesiąt metrów stoją kosze na posegregowane śmieci. Ogromną rolę odgrywają tu rzesze pracowników dbających o porządek, a publiczne toalety – bezpłatne i bardzo czyste – są dostępne niemal na każdym rogu. W większych toaletach pracuje nawet kilkuosobowa obsługa, z „managerem” na czele[1].
Chińska kuchnia i street food. Nocne markety to raj dla smakoszy. Wieczorami w centrach miast rozstawiane są stoiska z jedzeniem, gdzie na oczach klientów przygotowywane są zupy, makarony, ryby, owoce morza i grillowane przysmaki na patyczkach. Odważni mogą spróbować węży, jedwabników, karaluchów czy embrionów kurczaków – choć niektóre smaki mogą być zaskakujące, a nawet trudne do zaakceptowania dla Europejczyka. Popularnością cieszy się także słynna kaczka po pekińsku, serwowana w cienkich plackach z dodatkami. W dobrej restauracji za sycący zestaw dla dwóch osób zapłacimy ok. 200 RMB.
Podróżowanie z Chińczykiem. W turystycznych miejscach, zwłaszcza w Szanghaju, często spotyka się mieszane pary – turysta i lokalny przewodnik. Dla Chińczyków to okazja do nauki angielskiego, a dla obcokrajowca – nieoceniona pomoc w kraju, gdzie większość mieszkańców nie zna angielskiego, a napisy są niezrozumiałe.
Dobry przewodnik i mapa. Przed wyjazdem warto zaopatrzyć się w przewodnik z nazwami miejsc i atrakcji zapisanymi po chińsku. Przydatne są także aktualne mapy z opisami w obu językach lub aplikacje offline na telefonie. Bez tych narzędzi łatwo się zgubić, zwłaszcza korzystając z komunikacji publicznej.
Audio przewodniki. Kosztują zwykle 40 RMB i uruchamiają się automatycznie w odpowiednich miejscach. W Zakazanym Mieście dostępne są nagrania w języku polskim – to prawdziwy ewenement na skalę światową.
Transport i ceny. Komunikacja miejska w Chinach jest świetnie zorganizowana i bardzo tania – bilety kosztują 1–4 RMB. W metrze bilety kupuje się w automatach lub kasach, a w autobusach opłatę wrzuca się do pojemnika przy wejściu. Na dłuższe trasy warto rozważyć pociągi z kuszetkami lub nocne autobusy-sleepery. Przykładowe ceny: śniadanie w hostelu 20–25 RMB, obiad 15–20 RMB, herbata 15–20 RMB, piwo w schronisku 20–30 RMB, a w lokalnej knajpie 4–7 RMB. Fryzjer w Xian – 10 RMB. Bilety kolejowe na trasie Pekin–Ping Yao: soft-sleeper 250 RMB, hard-sleeper 150 RMB, miejsce siedzące 90 RMB. Najdroższe są szybkie pociągi.
Podróże po Chinach to nie tylko spotkanie z wielowiekową historią i kulturą, ale także codzienne zmagania z językiem, transportem i kulinarnymi wyzwaniami. Dobrze przygotowany przewodnik, otwartość na nowe doświadczenia i odrobina cierpliwości sprawią, że wyprawa stanie się niezapomnianą przygodą.
Dodaj komentarz